Zondag 14 oktober 

Vandaag bezochten we de Cu-Chi tunnels. Dit tunnelcomplex, dat vrijwel door geheel Vietnam loopt, werd door de Vietcong gebruikt gedurende de strijd tegen de Amerikanen. De tunnels waren een wereld op zich met ziekenzalen, operatiekamers, slaap- en eetruimtes, vergaderzalen en theaters waar poezie voorgelezen werd.

De Amerikanen ondervonden enorme problemen in hun poging door te dringen tot de tunnels. Niet alleen een gebrek aan ruimte, de tunnels waren te smal en te laag voor een gemiddelde Westerling, maar ook granaten, scherpe bamboestokken, giftige slangen en valse doorgangen maakten het vrijwel onmogelijk om door te dringen. Tot zover een kort college over de Cu-Chi tunnels, overigens volledig na te lezen op Wikipedia.nl.

Vandaag mochten wij een poging wagen ons door de gangen te worstelen. Gelukkig wel in een ‘Westerling proof tunnel'. Deze, overigens wel originele tunnel, is verbreed tot 2 maal de oorspronkelijke grote.

Hier bleek helaas vrij weinig van te merken. Ik klauterde in 50 graden op handen en voeten door een claustrofobisch kleine tunnel. Na een kwartier verliet ik drijfnat, met een chronisch gebrek aan zuurstof, en volledig bedekt in zand en modder de tunnel.

We vervolgden onze weg door het bos en liepen langs bomkraters en gestrandde Amerikaanse tanks. Dit alles overigens continu begeleid met oorverdovende schietgeluiden. Deze waren afkomstig van de schietbaan verderop waar je munitie kon kopen voor elk wapen naar wens, van een pistool tot een AK 47. Ik waande me in een waar oorlogsgebied.

Ik liet het schieten over aan mijn groepsgenoten en mede-toeristen en na een kleine wandeling waren we terug bij de bus. Na terugkomst in Ho-chi-Minh bezocht ik het Museum of War, waar het volledige oorlogsverhaal in 4 etages wordt uitgelegd, geillustreerd met foto's, wapens, tanks en helicopters.

Die avond moesten we om 19:00 uur verzamelen, voor mijn eerste uit een totaal van 5 nachttreinen. Het woord zegt het al, een nachttrein is een trein waar je tegen het einde van de middag opstapt en die je vervolgens in gemiddeld 12 uur naar je volgende bestemming brengt, waar je vroeg in de morgen aankomt.

De nachttrein heeft zowel positieve als negatieve kanten. Leuk zijn de vooravonden waarin je in leuk gezelschap (als je geluk hebt) kaartspelletjes doet in een knus coupetje, terwijl het landschap aan je voorbij schiet.

Minder florisant zijn bijvoorbeeld de kakkerlakken en muizen die ik diverse malen over de vloer zag schuifelen. Daarnaast staat de airconditioning standaard ingesteld op 12 graden waardoor je je, gehuld in trui en lange broek, en bedekt met 2 dekens, volledig in Zuid-Siberie waant.

Een toiletbezoek is ook interessant te noemen, deze reis heb ik god al 100 keer op m'n blote knietjes bedankt dat ik als man ter aarde ben gekomen.

Tenslotte zorgen het geschut en vele abrupte afremmingen er altijd voor dat ik amper sliep en volledig gebroken op de plaats van bestemming aankwam. In dit geval was dit Nha Trang, Vietnam.

Maandag 15 oktober

We werden om 05:00 uur gewekt door een Vietnamese opera zangeres die door de speakers van de trein haar ‘ gezang' ten gehore bracht. Ik besloot de cd niet kopen.

Na aankomst in het hotel besloten we ons bed in te duiken, waar we niet voor 10:00 uur uitkwamen. We genoten van een ontbijtje en begaven ons naar het strand waar we de rest van de groep terugzagen, en de dag op een ligbedje doorbrachten.

Het lokale eten is geweldig en ook vanavond genoot ik weer van een plaatselijke delicatesse. Het is echt een enorme luxe om 2 maanden lang elke middag en avond uit eten te kunnen gaan.

Na het eten dronken we een biertje en deelde ik mijn kamer met Liam, dit om plaats te maken voor de eerste romances in de groep.

Dinsdag 16 oktober

Ik ben het benul van tijd of dagen al volledig kwijt, wat ik overigens als positief beschouw. Hier kan je op zaterdag een rustige avond beleven omdat je versleten bent van een enorme reis, en op maandag flink uitpakken in de discotheek, het maakt geen fluit uit.

Vandaag bleek het dinsdag en moest ik me om 08:30 melden voor een dagje snorkelen. We werden met een busje naar de haven gebracht alwaar we op een mooie boot klommen. De dag begon bewolkt maar in de loop van de dag brak het zonnetje alsnog door.

Het rif bleek veel mooier dan gedacht en ik waande me weer in Egypte, volledig met Nemo's en honderden andere vissen die ik niet bij naam kan noemen. We bezochten 3 riffen en werden tussendoor getrakteerd op een overheerlijke lunch. Een prima tripje.

De namiddag spendeerde ik met mijn Schote maat Michael op het strand en savons aten we met de gehele groep pizza, wat toch een verademing bleek na heel veel rijst, rijst, en nog meer rijst.

Om 21:30 stapten we weer in mijn favouriete vervoersmiddel, de nachttrein. De vooravond was weer prima maar de nacht een exacte kopie van mijn eerste treinavontuur.

Woensdag 17 oktober

Na een prima nachtrust van maximaal 2 uurtjes kwamen we om 10:00 uur met de trein aan in Hoi-An. Onze tourguide Da gaf ons een korte rondleiding door dit schattige, pittoreske en kleurrijke stadje, dat naast haar schoonheid bekend staat om haar vele tailorshops.

Na een tijdje overpijnzen besloot ik me toch ook een pak aan te laten meten. Het idee om straks in Nederland een nieuwe baan te gaan zoeken met mijn custom-made-suit uit Vietnam gaf uiteindelijk de doorslag. Ik koos de stof en werd uitvoerig opgemeten, een grappige ervaring. Ik moest me aan het einde van de middag weer melden.

Ik trok een paar baantjes in het zwembad nabij het hotel en wandelde met Michael terug naar de winkel. Voor het eerst een pak aantrekken dat volledig op maat gemaakt is bleek een geweldig gevoel, en ik was zeer content met mijn aankoop. Een aantal kleine aanpassingen zouden moeten worden gemaakt en een dag later kon ik mijn pak ophalen.

Die avond had ik mij samen met de groep opgegeven voor een kookcursus. Dit werd een erg gezellige en vooral smakelijke avond. Of ik het ook leerzaam kan noemen betwijfel ik, ik had mezelf vooral een assisterende rol gegeven en liet het echte werk over aan de dames. Daarnaast heeft een overmatige bierconsumptie ervoor gezorgd dat ik me de recepten niet meer helder voor de geest kan halen.

We sloten de avond af met een drankje in een lokaal barretje en vonden onze weg terug naar het hotel.